มีหลายครั้งที่ผมมักสงสัยว่าทำไมราคากล้วยไม้ขวดถึงตั้งกันสูงนัก ไม่กลัวขายไม่ออกเหรอ คุณชิเนนทรเจ้าของไม้ขวดสามปอยท่านก็ตอบผมว่า "กล้วยไม้ขายต้นสิบบาทก็ได้ แต่ซื้อไปแล้วจะเห็นคุณค่ามันเหรอ" ผมหยุดงงสักพักท่านก็พูดต่อ "นี่นะ กล้วยไม้ที่เห็นทุกวันนี้นะ กว่าจะออกมาได้แบบนี้ ตั้งแต่เฮียสิบขวบจนตอนนี้ มันไม่ใช่ผสมแล้วจะสวยเลย มันต้องใช้เวลานาน คัดแล้วคัดอีก พิถีพิถันกว่าจะได้มาแต่ละต้นไม่ได้ง่ายเหมือนตอนนี้ เฮียอยากให้ทุกคนเห็นคุณค่าของมัน เห็นคุณค่าว่าที่กว่าจะมาเป็นกล้วยไม้ไทยที่เห็นตอนนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย หากขายต้นละสิบบาท คนซื้อไปถ้าเกิดมันเริ่มเป็นอะไรก็คงทิ้งขว้างง่าย ๆ เพราะว่ามันถูกยังไงซะก็หาใหม่ได้ แต่ถ้าเป็นต้นละ สี่ร้อยห้าร้อย การจะปล่อยตายสักต้นก็ต้องลำบากใจคนเลี้ยงจะต้องขวนขวายหาวิธีที่จะทำให้กล้วยไม้ของเขาอยู่รอด พอกล้วยไม้ที่เขาเลี้ยงผ่านวิกฤตินั้นมาได้ เขาก็จะได้รับประสบการณ์การเลี้ยงและภูมิใจที่ไม่ปล่อยให้มันตาย คนก็จะพัฒนากล้วยไม้ก็จะพัฒนา ที่สำคัญ เฮียไม่อยากให้ใครก็ตามได้ลูก ๆ ของเฮียไปแล้วเลี้ยงทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ เฮียอยากให้ลูก ๆ ของเฮียเป็นที่รักของทุก ๆ คนเหมือนอย่างที่เฮียรัก ถ้าเฮียขายลูกต้นละ สิบยี่สิบ ลูกของเฮียคงจะถูกปล่อยละเลยแน่ ๆ ถึงจะขายไม่ออกก็ยินดี ขอแค่มีคนที่จะได้ลูก ๆ ของเฮียไปนั้น รักและเข้าใจเขาก็พอแล้ว" ตามที่คุณชิเนนทรเอ่ย ผมเองก็ชักจะเริ่มเห็นด้วยแล้วกับเรื่องราคาที่สมเหตุสมผล ปัจจุบันราคากล้วยไม้ถูกลง อาจจะเป็นเรื่องดีของนักเลี้ยงหลาย ๆ คน แต่ก็ไม่รู้ว่า ราคาถูกจะทำให้เห็นค่าของกล้วยไม้ที่ซื้อไปหรือเปล่า ? ถ้าลองนึกย้อนดู ถ้าไม่มีนักเล่นกล้วยไม้รุ่นแรก ๆ เราก็คงไม่มีกล้วยไม้สวย ๆ ไว้เลี้ยงกัน...
หลังจากรับฟังความเห็นของคุณชิเนนทรไป ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่าครั้งหนึ่งผมเองก็เคยได้ยินคำกล่าวคล้ายกันนี้มาก่อน ในสมัยยังเป็นเด็กมัธยม ตอนนั้นผมเองก็เล่นบอร์ดกล้วยไม้ที่ใคร ๆ ก็รู้จัก ใช่แล้วครับ บอร์ดคุณเฟินโคราช ในตอนนั้นคุณเฟินได้โพสภาพกล้วยไม้หลากหลายสวยงาม มีสายหลวงลาวต้นหนึ่ง ช่างสวยจริง ๆ ด้วยความไม่รู้อิโหน่อิเหน่ เพราะคิดว่าแบ่งลำเล็ก ๆ ก็คง สามสี่สิบบาทมั่ง ผมจึงเมลไปสอบถามคุณเฟินดู คุณเฟินเมลตอบกลับมาว่า หน่อเล็กนั้นหนึ่งพันบาท มันทำให้ผมรู้สึกตกใจมาก ผมจึงเมลกลับไปสอบถามอีกครั้งเพราะคิดว่าคุณเฟินคงเติมศูนย์มาผิดแน่เลย แต่ก็ไม่ผิดครับคุณเฟินเขียนเมลตอบกลับเป็นคำกล่าวที่คล้ายคลึงกับที่คุณชิเนนทรได้พูดกับผม กล้วยไม้มีช่วงเวลาที่ต้องพัฒนาของมัน คุณค่าไม่ได้อยู่ที่ขนาด แต่อยู่ที่ใจ ว่าเรารักมันแค่ไหน !! แล้วคุณละ รักกล้วยไม้มากแค่ไหนกันครับ ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น